na majowej łące AL
NA MAJOWEJ ŁĄCE ŚWIECI PIĘKNIE SŁOŃCE!
.jpg)
Zapraszamy wszystkie dzieci wraz z rodzicami na łąkę majową pełną ciekawostek.
Mamy nadzieję, że nasze propozycje zabaw i aktywności rozpromienią wasze buzie.
Dzisiaj dowiemy się o barwach ochronnych mieszkańców łąki.
Na początek zapraszamy do słuchania opowiadania pt. „Zabawa w chowanego” autorstwa Małgorzaty Strękowskiej – Zaremby z muzyką w tle „Polska łąka”. Podajemy link
https://youtu.be/jNN_5qJZtJw
Tekst opowiadania:
Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki
o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin. Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego. – Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. – Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie. Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza! Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych tak samo zielone jak żabka.
„To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny.
O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.
– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.
„Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego.
– Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała. Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.
– Jest! Widzę cię, motylku!
Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie.
– Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili.
– Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące.
Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot
z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści.
– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.
– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów.
– Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się
dobrze. Żabka i konik polny też. Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka.
Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki,
żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki.
Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła.
A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?
Rozmowa na temat opowiadania.
R. pyta:
− W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?
− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?
− Co to jest barwa ochronna?
Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna, czy znany dzieciom kameleon.
Zabawa logopedyczna. Pooglądajmy w książeczkach domowych różnych mieszkańców łąki i naśladujmy ich odgłosy, np. żabki – kum, kum, re,Re; bocian – kle, kle, kle; koniki polne – cyt, cyt, cyt; myszka polna – pi,pi, pi; pszczółki – bzzzzz.
Praca twórcza
Zapraszamy dzieci do zabawy twórczej. Prosimy o złożenie kartki papieru na dwie równe części w poziomie arkusza.
Jedną część proszę pomalować na niebiesko, a drugą część kartki pomalować proszę na zieloną z zaznaczeniem trawy.
W trakcie schnięcia kartki, prosimy o narysowanie i powycinanie mieszkańców łąki, którzy występowali w opowiadaniu.
Kiedy kartka będzie sucha, prosimy o naklejenie sylwet zwierząt.
W ten sposób powstanie nam krajobraz majowej łąki,
do której w trakcie realizacji tematyki będą dzieci mogły doklejać innych mieszkańców łąki.
NA MAJOWEJ ŁĄCE ŚWIECI PIĘKNIE SŁOŃCE (1)
.jpg)
Dziś zapraszamy do zabaw z piosenką pt. „Wiosna na łące” (sł. I muz. J. Kucharczyk)
Proszę, posłuchaj piosenki.
https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw
I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna
w kwiecistej sukience,
budzi maki i stokrotki,
jaskry i kaczeńce.
Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,
świeci ciepłe słońce,
w rosie kąpią się biedronki.
Wiosna już na łące!
II. Świerszcz zielone stroi skrzypce,
da dziś pierwszy koncert.
Tańczą pszczoły i motyle,
żabki i chrabąszcze.
Ref.: Ptaki…
III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,
tańczą i śpiewają,
nawet krecik wyszedł z norki,
z myszką pląsa żwawo.
Ref.: Ptaki…
Po wysłuchaniu utworu muzycznego, porozmawiajcie Rodzice z dzieckiem na temat tekstu piosenki oraz zachęcajcie dziecko do określenia nastroju piosenki, tempa melodii (czy melodia jest szybka, czy wolna?)
- Kto przybył na łąkę?
- Co zaczęło się dziać na łące, kiedy przyszła wiosna?
- Co to znaczy, że świerszcz stroi skrzypce?
- Wymień mieszkańców łąki, o których jest mowa w piosence.
Zabawa ruchowo – rytmiczna.
Zapraszamy dziecko i rodziców do zabawy ruchowej z wykorzystaniem instrumentu
np. grzechotki, bębenka itp., czyli wykorzystujemy to, co mamy w domu. Umówcie się
z dzieckiem, że jesteście motylkami. Rodzic wstukuje cicho dźwięki na wybranym w domu instrumencie – dziecko (dzieci) z rodzicem są motylkami, które „Idą spać” – przechodzimy do przysiadu. Kiedy głośność dźwięku narasta, dziecko z rodzicem przechodzi do pozycji stojącej – „motylki rozciągają się”. Szybkie uderzenia w instrument – motylki fruwają nad łąką. Rytmiczne, powolne wystukiwanie rytmu oznacza, że motylki piją nektar z kwiatów – dziecko z rodzicem wykonują przysiad, z dłoni formują „Trąbkę” i piją nektar. Następnie znowu motylki fruwają (wystukujemy szybki rytm), a następnie kładą się do snu…( ciche dźwięki). Zabawę można powtarzać kilka razy.
Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Teresy Fiutowskiej Żabie łapki.
Dziecko staje naprzeciwko rodzica i powtarza tekst, ilustrując go ruchem.
Dwie zielone małe żabki,
tak nad stawem grają w łapki:
jedną łapką podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu,
klap, klap, klap. uderzają o prawą dłoń rodzica,
Drugą łapką podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu,
klap, klap, klap. uderzają o lewą dłoń rodzica,
Potem dwiema podnoszą obie ręce ugięte w łokciach,
klap, klap, klap. uderzają w obie dłonie rodzica,
Ty, bocianie przykucają i grożą bocianowi, poruszając
nas nie łap! wskazującym palcem.
Po powyższych zabawach zachęcamy Was kochane dzieci wraz z rodzicami do utrwalenia tekstu piosenki i wspólnego, rodzinnego śpiewania.
Życzymy miłych chwil!
NA MAJOWEJ ŁĄCE ŚWIECI PIĘKNIE SŁOŃCE (2)
Majowa łąka – opowiadanie.
Zachęcamy do ilustrowania ruchem i głosem opowiadania.
Następnie zrobimy sobie postać pożytecznej pszczółki i razem z nią rozwiązywać będziemy zagadki.
Był piękny wiosenny dzień i przedszkolaki wybrały się na spacer na pobliską łąkę (dziecko maszeruje w różnych kierunkach ). Słońce mocno świeciło, a wiatr rozdmuchiwał nasiona mniszka pospolitego i innych roślin (dziecko chodzi na czworakach i dmucha na rośliny). Nagle dziecko usłyszało pierwsze odgłosy. To pracowite pszczółki krążyły nad kwiatkami, szukając najpiękniejszych okazów, aby zebrać z nich nektar (dziecko lata jak pszczółki, machając rękami - skrzydełkami),wesoło bzyczały, nawołując się nawzajem (naśladuje bzyczenie pszczół: bzz, bzz, bzz). Na listkach koniczyny siedziały koniki polne, poruszając śmiesznie łapkami, z których strząsały resztki porannej rosy (dziecko siedzi, porusza w dowolny sposób kończynami), cykając cichutko (naśladuje dźwięk: cyt, cyt). Nagle, zupełnie nie wiadomo skąd, pojawiły się żaby (dziecko naśladuje skakanie żabek), które kumkały głośno (naśladuje kumkanie: kum, kum, kum), jakby ostrzegały się przed jakimś niebezpieczeństwem. Miały rację, że były takie zdenerwowane, bo na łące pojawiła się para bocianów. Chodziły, wysoko unosząc nogi (naśladuje chód bociana), z szeroko rozłożonymi skrzydłami, i rozglądały się na boki, co chwilę przystawały i pochylały się, szukając czegoś w trawie.
Ponieważ niczego nie mogły znaleźć – klekotały ze złością (naśladuje głos bocianów – kle, kle, kle).
Wysoko nad łąką krążył skowronek, śpiewając wiosenną piosenkę (naśladuje śpiew skowronka:– dzyń, dzyń, dzyń), odpowiadał mu wróbel (naśladuje głos wróbla: – ćwir, ćwir, ćwir), który przysiadł zmęczony na pobliskim drzewie w poszukiwaniu pokarmu dla swoich głodnych dzieci. Czekały one niedaleko w gniazdku, piszcząc:… (naśladuje kwilenie piskląt: pi, pi, pi), aby jak najszybciej przyniósł im coś do jedzenia. Dzieci już miały wracać do przedszkola, kiedy zobaczyły ślimaka, który wolno sunął po trawie. Gdy tylko napotkał na jakąś przeszkodę, szybko chował się do domku, który niósł na grzbiecie. Dopiero po chwili wystawiał głowę i rozglądał się dookoła (dziecko naśladuje zachowanie ślimaka). Nad łąką latały kolorowe motyle, co pewien czas siadając na kwiatkach (dziecko naśladuje
ruch latających motyli). Przyglądała im się z zaciekawieniem wrona, siedząca na pobliskiej wierzbie i głośno kracząca z zachwytu (naśladują krakanie: krrrra, krrr). Wiosenny wietrzyk poruszał trawą , kwiatami i gałązkami drzew, szumiąc wesołe piosenki szszsz… szszsz… szszuuu…(wydajeszumiące dźwięki, kołysząc uniesionymi rękami). Dzieci były zadowolone ze spaceru. Wróciły pełne wrażeń do przedszkola (maszeruje), gdzie czekał już na nie pyszny obiadek. Po obiedzie, kiedy dzieci odpoczęły wykonały pszczółki.
My też zachęcamy do wykonania pszczółki, która robi pyszny, zdrowy miodek.
Będą nam potrzebne: rolka po papierze toaletowy, którą najpierw proszę pomalować na kolor żółty. Kiesy wyschnie farba, należy pomalować na żółtej już rolce czarne lub brązowe paski. Teraz wycinamy z kolorowej kartki (najlepiej białej lub niebieskiej) skrzydełka pszczółki, czułki i kółeczka malutkie, które będą oczami naszego pożytecznego owada.
Te wycięte elementy przyklejamy na rolkę, dorysowujemy uśmiech i mamy gotową pszczółkę!
Rozwiązywanie razem z pszczółką zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.
Wiosną i latem się pojawia,
kiedy ranek nastaje
jej kropelki są na kwiatkach,
listkach i na trawie. (rosa)
Na niebie jej barwy
pięknie się mienią,
jak most ogromny
łączy niebo z ziemią. (tęcza)
Błyszczący na jej plecach
płaszczyk czerwony,
czarnymi kropkami
pięknie ozdobiony. (biedronka)
Rozciąga policzki
jak woreczki małe.
Zimowe zapasy
przenosi w nich całe.
Na czas mroźnej zimy,
gromadzi je w norze.
Ma miłe futerko,
znacie go może?(chomik)
Ma barwne skrzydła,
fruwa nad łąką
i bardzo lubi,
gdy świeci słonko. (motyl)
Jak się ten owad nazywa?
Przez cały dzień pracuje.
Na plecach nosi ciężary,
kopiec wielki buduje. (mrówka)
Podczas spacerów z rodzicami, spróbujcie kochane dzieci obserwować przyrodę. Może uda wam się dostrzec niektórych mieszkańców łąki, co odwiedzają naszą najbliższą okolicę.
NA MAJOWEJ ŁĄCE PIĘKNIE ŚWIECI SŁOŃCE (3)
Dzisiaj zapraszamy na zabawy ruchowe na majowej łące w wykorzystując
metodę Rudolfa Labana.
Prosimy Rodziców o włączanie się aktywne w zabawy z dzieckiem, co
z pewnością dostarczy dziecku oraz Państwu radości i poczucia szczęścia.
Do ćwiczeń będzie nam potrzebna muzyka marszowa i paski kolorowej bibuły.
Przy każdej zabawie prosimy rodziców o objaśnienie dziecku, na czym zabawa będzie polegać według poniższych opisów.
- Zgodnie z muzyką „Taniec pszczółek – wysoko - nisko” – dziecko i rodzic maszerują po obwodzie koła na palcach, gdy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, gdy nagranie muzyki jest ciche.
- Taniec motylków „ Tutaj będą nam potrzebne paski bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dziecko z rodzicem swobodnie tańczy i porusza paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa z bibułki dowolne kształty na podłodze.
- „Zabawy koników polnych „– na podłodze układamy koła z bibułki i skaczemy dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę.
- „ Powitania mieszkańców łąki” – dziecko dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica. Zabawę można powtórzyć i wtedy dziecko wymienia części ciała, a rodzic wita się z dzieckiem. Następnie wzajemnie możemy się witać.
- „Zabawy biedronek ze wstążkami” – dziecko i rodzic wyrzuca bibułkę do góry, obserwuje jej opadanie, i łapie ją tuż nad podłogą.
- „Sprytne palce” – chwytamy palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podaje ją sobie do rąk.
- „Wiatr i wiaterek”– dziecko i rodzic dmuchają na swoje paski bibuły z większym
i z mniejszym natężeniem.
- „Latające owady”– zgniatamy bibułkę w kulkę, rzucamy przed siebie i podążamy jej śladem.
- „Bawimy się i odpoczywamy” – dziecko z rodzicem podskakuje naprzemiennie do rytmu. Na przerwę w muzyce mieszkańcy łąki odpoczywają – kładą się na podłogę. Ważne, by zabawę zakończyć odpoczynkiem. Można taką chwilę przedłużyć puszczając dziecku muzykę relaksacyjną.
NA MAJOWEJ ŁĄCE PIĘKNIE ŚWIECI SŁOŃCE (4)
ZABAWY MATEMATYCZNE Z BIEDRONKĄ
Zapraszamy dzieci do uważnego wysłuchania wiersza Jana Brzechwy – „Żuk i biedronka”.
Do dzisiejszych zabaw proszę narysować sześć sylwet biedronek. Na skrzydłach biedronek proszę narysować kropki z tym, że na pierwszej biedronce tylko jedną kropkę, na drugiej dwie kropki, na trzeciej – trzy kropki itd., aż dojdziemy do szóstej biedronki z sześcioma kropkami. Będzie nam też potrzebna kostka od gry planszowej.
ŻUK
Do biedronki przyszedł żuk,
W okieneczko puk – puk - puk.
Panieneczka widzi żuka:
„Czego pan tu u mnie szuka?”
Skoczył żuk jak polny konik,
Z galanterią zdjął melonik
I powiada: „Wstań, biedronko,
Wyjdź, biedronko, przyjdź na słonko.
Wezmę ciebie aż na łączkę
I poproszę o twą rączkę”
Oburzyła się biedronka:
„Niech pan tutaj się nie błąka,
Niech pan zmiata i nie lata,
I zostawi lepiej mnie,
Bo ja jestem piegowata,
A pan - nie!”
Powiedziała, co wiedziała,
I czym prędzej odleciała,
Poleciała, a wieczorem
Ślub już brała - z muchomorem,
Bo od środka aż po brzegi
Miał wspaniałe, wielkie piegi.
Stąd nauka
Jest dla żuka:
Żuk na żonę żuka szuka.
Poprośmy dziecko o opowiedzenie fabuły wiersza. Zastosujmy pytania pomocnicze jeżeli będzie taka potrzeba. – O czym wiersz opowiada? – Kto występował w wierszu? – dokąd zapraszał Żuk Biedronkę? – Do kogo podobny jest wygląd biedronki?
A teraz czas na zabawę logorytmiczną!
"Rób to, o czym mówi biedronka".
Dzieci poruszają się zgodnie z tekstem wypowiadanego przez wierszyka.
Zrób do przodu cztery kroki,
i rozejrzyj się na boki.
Tupnij nogą raz i dwa,
ta zabawa nadal trwa.
Teraz w lewo jeden krok,
przysiad, i do góry skok.
Zrób do tyłu kroków trzy,
by koledze otrzeć łzy.
Klaśnij w ręce razy pięć,
na klaskanie też masz chęć!
Wokół obróć się, raz dwa,
piłka skacze hop-sa-sa.
Ręce w górę i na boki,
zrób zajęcze cztery skoki.
Gdy się zmęczysz, poleż sobie,
i wyciągnij w górę nogę.
Zabawy matematyczne z biedronką
Pokażmy dziecku sylwety biedronek z różną ilością kropek na skrzydełkach i zaprośmy do udzielenia odpowiedzi na poniższe pytania:
”Czym różnią się biedronki przedstawione na ilustracji?”
„Czy wszystkie biedronki posiadają identyczną liczbę kropek na skrzydłach?”
Szanowni rodzice, poinformujcie dziecko, że dziś będziecie liczyć kropki na skrzydłach biedronek.
Zabawa dydaktyczna: „Liczymy kropki”
Proszę sylwety biedronek przykryć np. serwetką, albo włożyć do pudełka, by dziecko mogło wyciągać pojedynczo każdą biedronkę. Zadaniem dziecka jest przeliczyć liczbę kropek na obu skrzydłach i podać ich prawidłową liczbę.
Zabawa z wykorzystaniem kostki do gry.
Teraz ponownie wykorzystamy sylwety biedronek z różnymi ilościami kropek na skrzydełkach. Zadaniem dziecka jest rzucenie kostką, przeliczenie oczek, jakie wypadły i wybranie biedronki, która posiada taką samą ilość kropek na skrzydełkach. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie. Ważne jest, aby dziecko miało możliwość policzenia każdej ilości oczek na kostce do gry i kropek na skrzydełkach biedronek. Przy tej zabawie można jeszcze zaproponować dziecku, aby po rzuceniu kostką, przeliczeniu ilości kropek tyle samo razy podskoczyło a potem wyszukało biedronki z odpowiednią ilością kropek.
Ćwiczenia w określaniu wartości logicznej zdań z aktywnością ruchową:
W tej zabawie prosimy rodzica o wypowiadanie zdań oraz wyjaśnić zasadę zabawy. Jeżeli dziecko uzna, że zdanie przeczytane przez rodzica jest prawdziwe, wtedy podskakuje naśladując pajacyki (każde dziecko wiele razy będąc w przedszkolu, takie ruchome pajacyki ćwiczyło). Jeżeli dziecko uzna, że zdanie nie jest prawdziwe – dziecko wykonuje przysiady.
Czy to prawda, czy to fałsz?
Gdy odgadniesz, sygnał dasz.
− Konik polny w wodzie gra.
− Żaba dwie głowy ma.
− Biedroneczki są w kropeczki.
− Motyle mają ciepłe czapeczki.
− Stokrotka jest czerwona.
− Ważka jest większa niż wrona…
Zaprośmy teraz dziecko do dokończenie rymowanek:
Trawa, kwiaty, biedronka – to na pewno… (łąka)
Piegowata dama. Po łące chodzi od rana.
Wygrzewa się w promykach słonka.
To maleńka… (biedronka)
A teraz przejdźmy do wykonania biedroneczki z kolorowego papieru. Najpierw wytnijmy duże koło z czarnego papieru, dwa paski cienkie (to będą czułki biedronki), mniejsze koło – będzie stanowiło głowę biedronki oraz z czarnego papieru kropki ale w takiej ilości ile dziecko mam lat. Teraz proszę wyciąć duże koło z czerwonej kartki o takiej średnicy, co duże koło z czarnego papieru. To czerwone koło proszę przeciąć na połowę. Teraz na duże czarne koło przyklejamy czarne koło mniejsze, czyli głowę biedronki oraz doklejamy czułki. Czas na przyklejenie czerwonych skrzydełek ułożonych pod kątem tak, aby był widoczny czarny pas po środku sylwety biedronki. Wreszcie przyklejamy biedronce kropki w ilości odpowiadającej ilości lat dziecka. Biedronka gotowa!
MIŁEJ ZABAWY I NAUKI W ZACISZU DOMOWYM ŻYCZYMY!