DLA RODZICÓW

NASZE PODPOWIEDZI JAK W CODZIENNYCH CZYNNOŚCIACH KSZTAŁTOWAĆ UMIEJĘTNOŚCI MATEMATYCZNE:

Drodzy Rodzice!

Matematyka jest wokół nas! Wykorzystajcie codzienne sytuacje jako świetną okazję do zabaw matematycznych z Waszymi dziećmi.

Włączenie dzieci w domowe obowiązki - to nie tylko nauka życiowej zaradności, ale także sposób na #20minutdlaMATEMATYKI.

Poniżej przedstawiamy przykłady codziennych aktywności, które są okazją do wspólnego spędzenia czasu i zabaw matematycznych z dzieckiem.

Sprzątanie zabawek 

• Stwórzmy sytuację zadaniową - poprośmy dziecko o odłożenie zabawek do odpowiednich pudełek.
• Zaproponujmy, aby policzyło, ile ma samochodów, ile lalek.
• Zapytajmy, gdzie powinny być kredki, powiedzmy, żeby odłożyło kredki na biurko (podczas różnych prac domowych zwracajmy uwagę, na to, czy coś znajduje się na górze, na dole, przed, za, nad, pod, itd.).

Rozładowanie zmywarki

• Poprośmy dziecko o odłażenie talerzy, misek, kubków na swoje miejsce w kuchni.
• Dziecko może posegregować sztućce i poukładać w odpowiednich przegrodach w szufladzie.

Pranie

• Dziecko może posortować brudne ubrania pod względem koloru.
• Kiedy pranie wyschnie poprośmy dziecko, aby posegregowało ubrania i poukładało dla każdego domownika (rzeczy taty, mamy, rodzeństwa).
• Dobieranie skarpetek w pary.

Zakupy

• W sklepie poprośmy dziecko, aby podało nam np. 3 jabłka, 4 gruszki, 2 pomidory. 
• Po powrocie do domu wspólnie rozpakujmy zakupy, niech dziecko odniesie produkty do odpowiednich pomieszczeń w domu (np. pasta do zębów ? łazienka, owoce ? kuchnia).
• Przeliczmy, ile kupiliśmy jogurtów, a ile jabłek, bananów (czego jest więcej, czego mniej, a może tyle samo).
• Zapytajmy, gdzie należy odłożyć te produkty (np. nabiał, owoce, makaron, przyprawy) - zaangażujmy dziecko w odłożenie produktów do lodówki, odpowiedniej szafki w kuchni.

Spacer 

• Liczymy samochody na parkingu, ilość kroków do przedszkola, stopni schodów.
• Mierzymy długość płotu, chodnika krokami lub stopa za stopą.
• Wyszukujemy figury geometryczne w swoim otoczeniu i nazywamy je.

  Spójrzmy na codzienne obowiązki jak na zadania matematyczne. Zaangażujmy dzieci do pomocy i wspólnie działajmy! Powodzenia!

---------------------------------------------------------------

Drogi Rodzicu baw się ze swoim dzieckiem matematyką!

 Matematyka powszechnie nazywana jest królową nauk: uczy myślenia, wnioskowania, wprowadza pewien ład i porządek. Okres przedszkolny to czas otwierania się dziecięcych oczu na świat, czas poznawania i doświadczania. To także okres wielkich możliwości, które wymagają odpowiedniej stymulacji i bodźców potrzebnych do kształtowania czynności umysłowych. Program ?Dziecięca matematyka? prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej, realizowany w  Samorządowym Przedszkolu nr 123 - to taka strategia edukacji matematycznej, która zakłada, że najważniejsze, fundamentalne znaczenie dla osiągnięcia sukcesu w edukacji dziecka, mają jego osobiste doświadczenia, które stanowią bazę  dla tworzenia nowych pojęć i umiejętności. Doświadczenia te przyczyniają się do rozwoju myślenia i hartowania dziecięcej odporności. Aby osiągnąć dobre efekty w zakresie wychowania i kształcenia -to czego naucza się w przedszkolu powinno się skorelować z tym, czego dziecko uczy się w domu Program edukacyjny w wychowaniu przedszkolnym obejmuje: 

- rozwijanie orientacji przestrzennej 

- kształtowanie dziecięcej zdolności do dostrzegania regularności rytmicznych

 - kształtowanie umiejętności liczenia

 - wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania

 - rozwijanie umiejętności mierzenia długości

 - klasyfikowanie

 - układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych

 - zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia

 - mierzenie płynów - kształtowanie intuicji geometrycznej 

- konstruowanie gier (przez dzieci i dla dzieci) 

- zapisywanie czynności matematycznych

 Aby wspomagać rozwój matematyczny dziecka, rodzice mogą podczas codziennych wspólnych zabaw przeplatać elementy zadań matematycznych. Poniżej podamy przykłady kilku zabaw, które będą wspomagały rozwój procesów edukacyjnych  dziecka.

Jesienne zabawy matematyczne ? wybrane przykłady

Zabawy rytmiczne sprzyjające dostrzeganiu regularności:

• Układanie prostego rytmu ? Dorosły zwraca się do dziecka: Obserwuj. Jednocześnie układa prosty rytm: kasztan, patyk, kasztan, patyk, kasztan, patyk? Następnie dziecko powtarza zaobserwowaną regularność.
• Układanie trudniejszych rytmów ? Dorosły układa trudniejsze zadanie. Pokazując rytm dziecku mówi, co ułożył. Następnie prosi dziecko o kontynuację zadania. Dziecko układa dalej rytm (koniecznie trzy sekwencje) i odczytuje go, dorosły układa dalej (również trzy sekwencje). Przykładowe rytmy: szyszka, kasztan, żołądź, szyszka, kasztan, żołądź, szyszka, kasztan, żołądź?, duża szyszka, patyk, mała szyszka, duża szyszka, patyk, mała szyszka, duża szyszka, patyk, mała szyszka?
• Układanie wysłuchanych rytmów z materiału przyrodniczego ? Dorosły pokazuje i mówi, jak ułożyć rytm: Ułożę tyle jabłek, ile razy podskoczę, ułożę tyle gruszek, ile razy zaklaszczę w dłonie. Dorosły robi dwa podskoki i układa dwa jabłka, klaszcze raz w dłonie i układa jedną gruszkę. Następnie prosi dziecko, żeby kontynuowało rytm. Wersja II zadania: Dorosły mówi dziecku, że jego klaśnięcie w dłonie oznacza paprykę, a stuknięcie dłonią w stół oznacza cebulę. Dorosły klaszcze i stuka rytm, a dziecko układa to, co usłyszało.

Zabawy sprzyjające kształtowaniu umiejętności liczenia

W zabawach i ćwiczeniach sprzyjających kształtowaniu umiejętności liczenia wskazane jest, aby kierować się następującymi wskazówkami:

1. Na początku każdego ćwiczenia należy gestem lub wzrokiem wyodrębnić obiekty do policzenia. Na przykład: To są jabłka (gest określający je), Tam są żołędzie (gest wskazujący), Tu leżą kasztany (spojrzenie i gest obejmujący wszystkie).
2. Następnie pytamy: Jak myślisz, ile ich jest? Jeżeli dziecko odpowie: Dużo. Mało, dorosły mówi: Ile? Określ liczbą. Ma to skłonić do szacowania. Podana przez dziecko szacunkowa liczba jest dla dorosłego informacją, że skierowało uwagę na pokazywane obiekty i wie, czego się od niego oczekuje. Szacując, dzieci wypowiadają liczebniki często dalekie od liczby przedmiotów. Mówią na przykład: Sto, a przedmiotów jest kilka. Mówią: Pięć, a obiektów do policzenia jest bardzo dużo. Nie należy wówczas protestować. Dziecko szacując ma posłużyć się liczbą i o to tu chodzi. W miarę treningu szacowanie będzie bardziej precyzyjne.
3. Dorosły proponuje: Policz. Nie wolno dziecku przeszkadzać w liczeniu: przerywać, poprawiać, skłaniać, by zaczęło od początku itd. Ono stara się liczyć najlepiej, jak potrafi. Dorosły obdarza dziecko uwagą i ?podpowiada? zapomniane liczebniki.
4. Pokaz prawidłowego liczenia. Dorosły zwraca się do dziecka: Popatrz, jak ja liczę. Pomóż mi. Policzymy razem. Jeżeli umiejętności dziecka są jeszcze niskie, dorosły układa przedmioty szeregiem, aby podkreślić rytm liczenia. Wskazuje każdy liczony przedmiot wyrazistym gestem i wymienia liczebnik (tak, jakby nadawał przedmiotowi ?liczebnikową? nazwę): Jeden, dwa, trzy, cztery? Kończąc liczenie, akcentuje ostatni liczebnik, mówiąc na przykład:? dziesięć. Jest dziesięć kasztanów. W wypadku, gdy dziecko już sprawnie liczy i tylko ?zapomina? niektóre liczebniki, nie trzeba układać szeregami przedmiotów do policzenia. Wystarczy, jeżeli dorosły pokaże wszystkie gestem, a potem policzy, wskazując każdy. Na koniec zaakcentuje ostatni liczebnik tak, aby było wiadomo, że kasztanów jest na przykład dziesięć. Trening w liczeniu będzie skuteczny, jeśli dziecko będzie liczyło każdego dnia, przy każdej okazji. Dziecko może liczyć wszystko dookoła: jabłka w koszyku, drzewa rosnące wzdłuż alejki, liście zebrane w jesienny bukiet, obierane ziemniaki, zbierane w lesie grzyby.